Vandaag is het 1 augustus, maandag dus. We hebben na het ontbijt afscheid genomen van de families. De 5 meisjes van het huis waar de jongens sliepen omhelsden hen helemaal, ze kregen beiden 5 keer een dikke knuffel. De moeder des huizes, oma dus, gaf al te kennen dat haar kleindochters helemaal verrukt waren van onze boys. Met de pickup van Fausto, weer met Fedlin in de achterbak, reden we terug naar het verzamelpunt in Cotobachi. Vandaar uit hebben we een quick visit gebracht aan een waterval die van belang is geweest voor de Inca's. JC onze gids praat aan een stuk door waardoor we van allerlei soort zaken en wetenswaardigheden op de hoogte worden gebracht of we het nu willen weten of niet. Maar nu weet ik wel dat er nog steeds een soort van strafrecht wordt toegepast binnen de communties die soms nogal gruwelijk kan zijn, de regering krijgt er maar weinig vat op. Ook is het zo dat het lange zwarte haar van de mannelijke Otovaal zo belangrijk is, dat het geoorloofd is om tijdens de diensttijd deze lange vlecht te mogen behouden. Een straf kan zijn dat je vlecht er af wordt geknipt.
Ecuador kweekt en exporteert rozen, in deze streek zie je dan ook overal rozenkwekers. Wij wilden een dergelijke kwekerij wel eens van dichtbij bekijken. Dat kon, en dus stonden we deze middag zo tussen honderden rozenbedden:prachtig gewoon.een hele wereld , dat kweken en exporteren, een bijzonder mooi bedrijf.
Na een bezoek aan een ATM apparaat en de bakkerij, zijn we op pad gegaan richting de Otopaxi vulkaan, Een rit van 4 uur, die mij niet goed beviel omdat de migraine weer opkwam. De hoogte speelt me parten en dat maakt me wat ongerust omdat we morgen dus proberen op 4800 meter te komen en deze nacht slapen we weer op hoogte. Na een pilletje en een stop in een shopping mall, ging het weer een beetje. Na wat eten en minder scherp zonlicht knapte ik wat op. We zijn nu op een schitterende plek beland, een zeer romantisch hotel, met op iedere rustieke kamer een openhaard (doen we niet aan, maar het kan)' prachtig uitzicht op de besneeuwde vulkaan ( dus het is maar de vraag hoe hoog we morgen gaan komen) en tot slot een waanzinnige sterrenhemel met duizenden sterren, de melkweg en het Zuiderkruis, Vier sterren die de Inca's de richting van het zuiden wezen in de tijden van lang geleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten