De eerste nacht in de het oerwoud is toch altijd wel een belevenis, al die geluiden, het feit dat het echt pikdonker is. Maar we hebben echt goed geslapen, zelfs verslapen. Gauw naar het ontbijt hollen, weer haasten, dat wil je eigenlijk niet als je vakantie hebt. Op deze dag wordt er in de omgeving gewandeld, een waterval bezocht en tot slot met tubes, grote binnenbanden van vrachtauto's, de rivier af gedreven. Ik blijf thuis besluit ik, even geen groep maar een boek. Ruud en de kinderen vertrekken met grote geleende laarzen aan en met de zwembroeken in de tas. Ik vind een bankje aan de waterkant in de zon, heerlijk, en doe een wasje( die na 2 dagen nog niet droog is ). Om half 2 komen ze terug met indianenkleuren op hun gezicht en kletsnat van het springen in het water bij de waterval en drijven in de rivier. De mensen die ons overal bij helpen en hier wonen zijn ook echt Indianen van oorsprong, ze zijn klein van stuk, maar sterk en hebben stuk voor stuk hele karakterstieke gezichten. Maar ze zijn ook allen heel aardig, vriendelijk, er straalt iets heel zachts en warms van ze uit, anders kan ik het nu even niet beschrijven. De mensen die voor de lodge werken behoren tot dezelfde community en zijn heel trots op hetgeen ze voor elkaar hebben, en dat mag ook.
Op het eind van de middag steken we de rivier over en bezoeken we heel dichtbij een particuliere vlindertuin. Heel mooi en zorgvuldig aangelegd, met prachtige vlinders, larven en cocons die bewegen als je ze aanraakt.
Op vrijdag 5 augustus gaan we compleet met eten voor de lunch de hele dag op stap. We zitten heel wat uurtjes op de boot maar dat is echt geen straf. Het zijn houten smalle boten met een afdakje, een buitenmotor, bankjes waar je 2 aan 2 op zit en op het laatst wel een houten kont van krijgt. Maar over het water dieper en dieper het oerwoud in gaan, is fantastich. De bomen, het groen ,het water de vele vogels en de uitgestrektheid, onvoorstelbaar. Overal zie je huisjes, maar ook een paar lodges. Goudzoekers zijn er hier ook maar weer genoeg. Het water stroomt met een behoorlijke kracht en later op de dag ontdekkken een aantal groepsleden dat het overzwemmen tegen de stroom in niet makkelijk gaat en dat het prettig is dat de boot in de buurt is om ze te "assisteren". De kinderen konden namelijk aan de overkant van het water zich via een Tarzan touw over het waterslingeren om zich vervolgens met een enorme plons in dat water te laten vallen. Deze dag hebben een soort van toeristische attractie bezocht met apen die je dan kan voeren. De gids gaf de kinderen een ei en daar hadden deze aapjes nog wel zin in. Met grote behendigheid wisten ze de eitjes te breken en de dooier los te maken. Er was zelfs een aapje dat eerst een kussen plaatste voor de plek waar hij het eitje open ging breken zodat hij geen pottenkijkers had. Verder was dit plaatsje echt zo super goedkoop wat smerig en typisch, dat je toch echt het gevoel had in de binnenlanden van Zuid Amerika te zijn beland. Verderop bezochten we een animal rescue centre. Dit centrum wordt gerund door veelal jonge Europese vrijwilligers, die hier 10 maanden of langer tegen betaling van 150$. per maand dit zware werk mogen doen. Dit centrum vangt dieren op die veelal door gevangenschap gewond zijn geraakt, vaak ook echt mishandeld. Ze proberen deze dieren op zijn minst weer zo gezond mogelijk te krijgen en te bezien of ze weer in de vrije natuur kunnen leven, maar dat lukt meestal niet. Eigenlijk is het een prachtig aangelegde dierentuin,heel naturgetrouw in de jungle. Het Duitse meisje vertelt ons heel veel over de dieren, waarom ze daar zijn en hoe ze zouden moeten leven. Op het eind van de dag bezoeken we de community, dichtbij de lodge, die vertellen ons hoe ze het aardewerk maken en we leren met de blaaspijp gifpijlen schieten, blazen dus. Felipe heeft flinke sjans en de wederzijdse foto's worden gemaakt. Hef meisje is tenminste 2 koppen kleiner maar het ziet er wel aandoenlijk uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten