Om 9.00 a.m. vertrekken we naar de boot die ons naar het Isla del Plata( Zilver eiland), zal brengen. Op het strand aangekomen, in Puetro Lopez, belandden we tenmidden van de lokale vishandel.Scheepjes met vis komen aan, netten en vissen worden schoongemaakt, Pelikanen vliegen af en aan. Er zijn sardientjes, grote octopussen, hamerhaaien tonijn. Hier en daar wat bloederig, maar de stank valt mee. De levendigheid is leuk, de mensen zijn relaxed. Echt weer leuk om je even te bevinden in deze reality soap. De schoenen moeten in de boot uit, het is een open boot, met 2 zeer krachtige buitenmotoren. Het eiland is 42km verder de Stille Oceaan op. Maar Fedlin geeft aan dat hij deze oceaan helemaal niet stil vindt. De motoren van de boot, maar ook de golven zijn waanzinnig hoog en redelijk wild. De boot gaat behoorlijk op en neer, en het is goed dat ik een paar reistabletjes heb ingenomen. De gidsen proberen op de heenweg al een paar walvissen te vinden, maar het lijkt erop dat het niet gaat lukken. Vlak voor het eiland zien we er toch een paar: wauw!
Een moeder met een baby en iets verder een die in het water dook.Nou dat belooft wat voor de middag.Het eiland dat we bezoeken, samen met 8 andere boten met ieder 16 tot 25 passagiers, is beschermd gebied, een soort voorloper van de Galapagos eilanden. Uiteindelijk blijken er verschillende tochten op,het eiland te zijn uitgezet en er mogen 10 mensen per keer per route vertrekken. Je moet rustig zijn, je mag niet dichterbij dan 2 meter tot de vogels komen, en flitslicht gebruiken mag ook niet. Het is wel wat bewolkt, maar ook warm op het eiland en je voelt de zon toch goed op je huid. De kinderen van de groep mopperen dat ze zover moeten lopen( 2,5 uur op een uniek eiland), tja dat schiet bij mij en Peter ( blijkt ook boogschutter te zijn) in het verkeerde keelgat. Nou de groep is even stil,( o jee!), maar goed de kinderen gaan een kleinere route lopen. Jammer want het eiland is geweldig. Kurkdroog, in het vroege voorjaar is het wel helemaal groen, nu lijken alle struiken en bomen dood. Op aanraak afstand bewonderen we de Jan van Gent vogels met hun jongen, en de Blauw voet jan van gent, een Albatros koppel met jong. Zo mooi, en stil daar. Een pittige wandeling maar je kon ook met regelmaat over de zee kijken en de grillige kust van dit eiland bewonderen. Terug op de boot kregen wat drinken en een boodje in de hand gedrukt, en er kon even gezwommen of gesnorkeld worden. Ik besluit omdat niet te doen en dat is achteraf goed, want het blijkt na afloop al weer half 4 te zijn, en op de 3 uur durende terugtocht ging het er nog ruiger aan toe, compleet met golven water die over de rand van de boot komen. Het is lang zoeken naar de walvissen, maar uiteindelijk worden we beloond. We zien er zelfs 1 die van dicht bij uit het water springt en zo half omdraait. Even later komt er een walvis zo half uit het water heel dichtbij, ik hoorde zelfs zijn geluid. Dat zal in nooit vergeten.
Maar dan moeten we tocht echt weer de haven zien te bereiken. De motoren vallen een paar keer uit, en als we varen klappen we vaak keihard neer op de dalen van de golven. Enkele mensen gaan wel erg groen zien en ook de vriendin van Felipe, Esther, hangt enige tijd met haar hoofd buiten de reling. Vlak voor de kust blijkt de benzine op te zijn en moet er een ander bootje komen om een nieuwe jerrycankomen. Doodmoe komen we aan. Jochies aan de kant spuiten met water uit flesen onze voeten schoon voor een paar centen. In bed wordt ik eigenlijk pas zeeziek. De hele nacht golft mijn bed op en neer en zie ik water, water en water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten