Dansen op een vulkaan.
De internetmogelijkheden zijn beperkt, dus ik maak in Quickbox op de Ipad berichten en zodra het kan verzend ik ze. Vorige avond hadden we een prachtig hotelletje in de bergen, Quello de Luna. Deze avond zitten we in een super de luxe hotel bij de thermale baden van Papallacta, op 3200m hoogte. Prachtige kamers en voor je kamer al verschillende baden, maar er is dus ook nog een heel complex met grotere baden. Van warm tot ijskoud en weer terug naar warm. Heerlijk. We kwamen pas om 18.00 uur aan en dus was het al donker , nevelig, koud. Maar je loopt gewoon in je badkleding op je slippers van het ene weldadige bad naar het andere. Een weldaad die maar kort duurt want morgen gaan we om 11.00 uur weer weg. Fedlin is na het late eten nog even gaan badderen met Mark een jongen uit de groep. De sfeer in de groep is goed, de gids is uitstekend, alleen kost het weleens wat moeite om de kinderen bij de les te houden. Hun hangplek is achter in de bus en ze chillen er op los.
De herhaalde kledingadviezen , de lessen in ademtechniek, het ging allemaal een beetje langs ze heen. Tja en daar sta je dan toch ineens aan de voet van een besneeuwde vulkaan van 5697 m hoog! We zijn eerst door prachtig landschap gereden, de dag begon wat bewolkt, maar het klaarde steeds verder op. We konden verschillende toppen van vulkanen zien, erg imposant. De kleuren van het landschap, de lucht, gewoon onbeschrijfbaar mooi. We zijn op verschillende hoogtes gestopt en gelukkig had ik geen hoofdpijn meer.
De bus kan tot 4500m hoogte,het natuurpark is zeer mooi van opzet, de weg is niet storend, er gaan enkele bussen naar boven. Maar wij waren vroeg dus geen last van anderen. De wolken schoven opzij en de top van de Cotopaxi vulkaan werd zichtbaar, een kado!
Toen de laatste meters, 300, naar boven wandelen, vrij steil en dat valt op die hoogte niet mee. De koude viel mee, gelukkig, maar het tempo van lopen op die hoogte is traag. Alhoewel Felipe weinig moeite ondervond en met Ruud en Kjelle als eerste boven was. Fedlin had meer moeite, en we moesten hem goed motiveren om door te zetten, maar het is gelukt: 4810 m was een feit,verder gingen we niet en dat is maar beter ook. Maar alle kinderen weten nu wat hoogte kan betekenen en hebbedn ontzag voor de bergen gekregen. Tegelijkertijd voelen ze zich ook masters of the universe na zo'n prestatie. Op de terugtocht was het op de achterbanken in de bus wel een paar uurtjes stil, even bijkomen.
Deze ochtend ben ik om 7.00 uur zo vanuit mijn kamer de warme baden voor onze hotel kamer ingestapt. Wat een luxe, bloemen , vogels, stromend water, stoom en damp. We willen nog best een dagje blijven maar dat kan niet , we gaan om 11.00 uur rijden richting de Jungle, richting de Amazonerivier de Napo. Daar is geen internet, in de lodge ook geen electriciteit! Dus het zal pas lukken om zaterdag wat van ons te laten horen, maar dan is het bij jullie al nacht of bijna zondag. Felipe en Fedlin, liggen al weer in de thermale baden en ik ga zo de kamer op ruimen, tassen weer inpakken en me voorbereiden op de muggen, grote kikkers en vogelspinnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten