Een dag thuis

Het is dinsdag 24 juli en we zijn alweer een dag thuis.Het omschakelen van paradijs naar werkelijkheid heeft wel tenminste 24 uur nodig. De vliegreis verliep goed al was het door werkzaamheden aan de weg in Denpasar wel even spannend of we op tijd het vliegtuig naar Kuala Lumpur zouden halen, maar  het liep goed af.

De laaste dagen waren we in Candidasa, een plaatsje aan de kust,meer zuidelijk dan Amed. Hier was minder strand, maar het was evengoed een heerlijke plek om van de zon en zee te genieten. Onderweg naar  Candidasa hebben we enkele tempels bezocht, een waterpaleis eigenlijk dat in 1948 gebouwd was door de Koning van Bali, maar dat door een aarbeving en een vulkaanuitbarsting ( laatste in 1979) werd vernield. Dit waterpaleis, is gelukkig weer prachtig hersteld. Ook hebben we een authentiek dorpje bezocht in de buurt van Canidasa: Tenganan. Op het moment dat we er waren werden er hanengevechten gehouden, compleet met het gokken en alles erop en eraan. Wel goed om te zien maar mijn voorkeur  heeft het niet.

Dus de laatste dagen zijn zeer rustig verlopen, lekker zwemmen, zonnen, eten en een beetje rondkijken. Fedlin heeft nog met de dorpsjeugd meegevoetbald op een soort van Cruijff Court , ze spelen daar 5 tegen 5, een soort zaalvoetbal. Na afloop moest de huur van deze ruimte betaald worden en Ruud had zo het idee dat hij het hele bedrag voor zijn rekening kreeg, maar goed het was omgerekend 3.5 euro en dat is dan ook weer niet zo'n ramp.

Ruud is weer aan het werk en Felipe ook. Hij is gisteren gestart met zijn kersverse baan bij Albert Heijn in Etten-Leur. Wel direct veel, maar hij is nu officieel vakkenvuller en zal zich in de proeftijd moeten bewijzen. Ondanks de jetlag en lange vliegreis is hij mooi om 17.00 uur gaan werken, omdat ze hem dit om 13.00 uur vroegen.

De was is gedaan en verreweg het meeste is opgeruimd. Onze tuin gaf ons wel het gevoel nog in de jungle van Sumatra te zijn dus ook daar ligt voor de komende dagen een schone taak.

Het zit er weer op, de weken zijn ongelooflijk snel voorbij gegaan en we zijn weer veel ervaringen rijker. Uitgerust? Nou zo'n lange terugreis heb je even het gevoel van niet, maar natuurlijk zijn we goed uitgerust om weer plannen te maken voor een nieuwe reis........

Massage.

Het is vandaag woensdag 18 juli, ik moest zelf even heel diep nadenken welke dag het was. De tijd sijpelt als water tussen onze vingers door. Op dit moment zijn we in Amed waar we ook al een nachtje geslapen hebben. Amed  ligt mid-oost van Bali aan de kust. We hebben een huis voor onszelf, zonder keuken, Coral Vieuw heet het “resort”.  Het is niet zo groot, iets van 15 huisjes, waarvan een 5 met 2 verdiepingen. De badkamer is weer buiten en dat is echt heerlijk, ook zo mooi weer aangelegd. Ruud en ik zitten nu op het balkon boven in het donker (kinderen slapen) en luisteren vooral naar de zee. Want is zo donker dat je hem niet kan zien. Ons huisje grenst aan het strand, en dat is hier niet zo breed, maar enkele meters. Heerlijke plek dus, niet zo super luxe, als in Permuteran, maar meer dan luxe en rustig genoeg. Aan achterland is er niet zoveel hier, dat is niet erg, we zonnen, lezen en snorkelen wat. Een rustdag als deze na het drukke programma was voor iedereen meer dan welkom. Morgen gaan Ruud , Felipe en Fedlin met een klein zeilbootje mee, een typisch Bali bootje, naar een wrak van een Japans schip, om daar wat te snorkelen. Prachtig vissen en koraal zie je hier. Zo even de zee in, en hup je zit midden in een aquarium.  Dus tja Bali het eiland van de goden, zeker weten, maar ook echt een vakantieparadijs. De zon is niet overweldigend aanwezig, maar ik ben toch aardig verbrand ondanks dat ik maar weinig echt op het strandje ben geweest.

En natuurlijk worden hier ook allerlei diensten aangeboden. Er is een groep van 18 vrouwen die zich samen hebben georganiseerd en die bieden een lekkere massage aan: whole family? , vragen ze dan. Maar die willen niet, ik wel. Heerlijk.  Alle spiertjes en botjes in mijn voeten zijn weer flink onder handen genomen. Nek, rug, kuiten, wat is dat dan lekker.

Lang deze kust zijn meerdere hotels, eethuisjes en duik –en snorkelwinkeltjes, maar het is allemaal nog een beetje kneuterig. Niet enorme toestanden zoals in Ubud ( vertel ik nog over).  De vissersbootjes liggen ook voor ons op het strand en die worden dus ook echt gebruikt door de vissers. Betekent wel dat we af en toe zo vleug vislucht onder onze neus krijgen, maar ja zit je toch een beetje in het oorspronkelijke Bali. Er worden vooral prachtige glanzende Makrelen gevangen. De Tonijn is nu hier zeldzaam geworden aldus een visser, terwijl 20 jaar terug er nog volop Tonijn gevangen werd.  Men maakt zich ( de lokale mensen) ook wat zorgen over het aantal toeristen, het is iet of wat te rustig. Voor ons is dat prettig, maar goed iedereen wil in het hoogseizoen wel wat verdienen.

Dus tja mensen veel valt er over vandaag niet te melden, anders dan, lekker eten, zonnen, boekje lezen, snorkelen, zwemmen, nog wat eten en een massage. Voor ons mag dit nog even duren. Morgen nog en dan op naar een andere plaats, namelijk Candidasa.

19 juli.

Rustige dag, Ruud, Felipe en Fedlin zijn met een visbootje meegevaren naar een Japans 3 km verder op om te snorkelen. Dat was leuk, maar het bleek toch nog wel een heftige deining op het water en dus kwamen zo ook wat gammel terug. Het was een dagje van wat zwemmen, snorkelen, lezen en zonnen, niets mis mee. Overigens was de lucht aardig bewolkt, pas in de middag werd het helder.  Je moet even goed opletten met de zon, want zo dik is de bewolking hier dan ook weer niet. Het was mooi om te zien hoe het leven op het strand is met de vissersboten. Zo is de zee leeg en in een keer verschijnen alle bootjes aan de horizon, die dan weer huiswaarts keren. Prachtig om te zien hoor. Er is geen grote vangst vandaag. Ze vissen ook met hengels, een enkeling met het net. Het is voornamelijk Makreel. De boten moeten dan weer uit het water op het strand en dat is een zwaar werkje. Maar iedereen helpt elkaar. Tegen half 6 is dan alle drukte weer voorbij.

Het is nu vrijdagochtend en ik heb naar de zonsopgang gekeken, vanaf het balkon, ik kan wel naar buiten maar dan worden Felipe en Fedlin wakker, die slapen beneden. De vissersboten zijn al weer weg, en de zon is direct al behoorlijk warm. We vertrekken vandaag naar Candidasa, ook aan de zee. Nog even wat rondkijken , dagje zwemmen, en dan op naar huis.

Vrouwengilde in Ubud

Op zondag zijn we in de ochtend vanuit Permuteran richting Ubud vertrokken. De gids was de avond daarvoor even op en neer naar zijn eigen huis gereden, was dichtbij en fijn om thuis zijn gezicht te laten zien.  Op het programma staan de bezichtigingen van een aantal  tempels en een meer.  Dus weer genoeg kilometers te maken en genoeg te zien. We rijden al snel de bergen in en zien weer de prachtigste rijstvelden in terrasvorm. Op een punt stoppen en dan zie je ook weer direct dat het behoorlijk zwaar werk is  die rijstvelden. Er wordt weinig nog machinaal gedaan, en als er een machine is om te ploegen dan noemen ze dat de Japanse (Yamaha) os.

Ook onderweg een plantage met koffie, mandarijnen en zelfs druiven. De gids wijst ons er op dat hier op Bali onder de mandarijnen ook weer andere groenten worden geteeld in tegenstelling tot Java.  De akkertjes zien er ook echt super verzorgd uit.  Ook wel direct veel meer toeristen die allemaal op dezelfde punten stoppen. Nou ja we geven ons er maar even aan over.

Naar circa 1.5 uur rijden stoppen we bij de watertempel:  Ulun Danu Bratan, een zeventiende eeuwse tempel. De tempel is gebouwd ter ere van de Godin van het meer die beschermgodin is voor alle leven de dingen. Deze tempel wordt druk bezocht en is dan ook een van de belangrijkste tempels op Bali. Het complex van tempels is prachtig gelegen aan het meer en vandaag hangt er een donkerpaarse regen wolk over het meer dat het mysterieuze effect versterkt. Er ligt een prachtige tuin om heen een aantal tempels staan op kleine eilandjes in het water. De verschillende tempels hebben 11 daken. Als we aankomen is er een optreden van een groot Gamelan orkest met prachtige danseressen. Fijn om even naar te kijken al begrijp ik van die muziek niet veel, vergt dus wat geduld om te doorgronden. 

We lunchen onderweg bij een soort buffet restaurant, allemaal wat groots opgezet. De gidsen leiden veel mensen daar naar toe, volgende keer een beetje opletten, want die kleine tentjes zijn natuurlijk veel leuker.  Vlak na de middag bereiken we de tweede tempel, deze is ouder, feitelijk een Unesco monument en ook m.b.t publiek veel rustiger. Deze tempel is voor een belangrijk deel nog echt in orginele staat. Prachtig mooi ook weer en in deze is dus ook echt honderden jaren oud. Het midden plein van de tempel is echt verboden terrein, je mag er wel omheen lopen en zo kun je toch wat zien.  Het Hindoeïsme op Bali spat er van af. Overal kleine tempeltjes, per familie een tempel, ieder dorp minstens 3 tempels . En allemaal even mooi, uniek, heilige plaatsen. Je wil wel op iedere hoek even stoppen voor een foto. Maar ook om het dagelijks leven hier vast te leggen. Je kijkt je ogen uit, de kleuren de bloemen en planten, de oogst die ligt te drogen. We hebben koffieplantages gezien, gezien hoe kruidnagel groeit en hoe het hier geoogst wordt. Een levensgevaarlijke klus, een man staat te balanceren op een grote bamboepaal en hangt in de hoge bomen. Kruidnagel wordt ook gebruikt voor verwerking van sigaretten.

Voordat we Ubud binnen rijden stoppen we op mijn verzoek bij een Batik winkel.  Zoveel keus echt onvoorstelbaar, de mooiste doeken, ik kan niet kiezen. Ten slotte kies ik een doek die echt met  “handmade”  is , een wat eenvoudiger patroon, en een geprinte sarong, prachtig. Nou een paar kilometer rijden we Ubud binnen, een plaatsje dat heel toeristisch is omdat er zoveel schilderkunst, batik, houtbewerking ed. is. Maar ook een prachtige omgeving met bijzondere tempels en veel wandeltochten. De hoofstraten bestaan uit hotel, restaurants en winkels, heel veel winkels.

Het hotel is goed, de kamer is nogal wat minder, jammer, niet behaaglijk. We kopen wierook om de muffe lucht wat te verdrijven, dat helpt. Tegelijkertijd ben ik in ieder geval goed moe en slaap ik als een roos .

De volgende dag staan we klaar voor de mountain bike tour. We worden opgehaald, weer in een busje en rijden eerst de bergen in. Ja het is vakantie dus de fietstour zal voor het grootste gedeelte berg af gaan. We starten met een ontbijt ( hadden we al op, maar goed kwestie van communicatie) en kijken uit op nog een actieve vulkaan in de verte. Ook bezoeken we een koffieplantage en proeven verschillende soorten. Er is speciale koffie bij die door een wilde katachtige eerste wordt gegeten en daarna uitgepoept, het omhulsel verteert in dit beest de rest niet. Die bonen blijken dus voor hele bijzondere koffie te zorgen die ook dus onbetaalbaar is. 

Nou op de fiets met nog een gezin uit Nederland en 4 Australiërs, waarvan 1 vrouw 40 jaar niet gefietst heeft. Gaat dit wel goed, want je gaat omlaag maar je moet toch wel een soort van routine hebben, het is namelijk echt opletten geblazen. Ze houdt het tot de helft van de route vol, knap. De fietstocht is heerlijk en prachtig. Je kan overal stoppen en je ziet heel erg veel van het dorpsleven. Ieder dorp heeft zoals gezegd 3 tempels, naast de familietempels. De tempel voor Brahma, de god die staat voor creatie, nieuw leven, schepper. Visnu de god die het leven beschermt en Shiva, de god die staat voor destruction, vernietiging, einde van het leven, waardoor nieuw leven ontstaat. De Shiva tempel staat altijd iets buiten het dorp, bij het kerkhof. Visnu in het midden bij het dorpsplein en Brahma meestal daar waar je het dorp inkomt. We krijgen veel te horen van onze fietsgidsen over wanneer en waarom er offerfeesten zijn bij welke tempel. Maar het komt er op neer dat het dagelijks bidden in de familietempel aan de orde is en de grote offerfeesten in de andere tempels, per tempel een paar keer per jaar.  Ook komen we op verschillende plaatsen grote voorbereidingsbijeenkomsten tegen voor een crematie. In de meeste gevallen betreft het de crematie van meerdere overleden mensen. Deze zijn dan soms al enkele jaren dood, maar worden opgegraven en gecremeerd tijdens een grote bijeenkomst. Als je rijk bent hoef je niet op zo’n gezamenlijk crematie te wachten maar de meesten mensen kunnen een dergelijke rituele gebeurtenis niet alleen betalen e n dus wordt het gezamenlijk gedaan. Er worden enorm veel versieringen gemaakt, allemaal heel erg bijzonder.

Genieten deze fietstocht. Na afloop worden we ontvangen in het huis van de eigenaar van de organisatie die de fietstocht organiseert ( balibike.com) en we krijgen een heerlijke lunch. Hij vertelt ons alles over hoe een family compound is ingericht en waarom men met meerder gezinnen met elkaar op een terrein leeft, wat de gebruiken zijn etc. Leuk om zo te horen en iedereen mag vragen stellen. De rest van de dag rusten we wat uit in het hotel, en we gaan de stad in. Ruud heeft voor die avond kaartjes gekocht om een dansavond te bezoeken. Om 19.00 uur zijn we er  en het Gamelanorkest bestaat volledig uit vrouwen, kleurig aangekleed. Het blijkt een soort lokaal theater te zijn. Deze vrouwen hebben zich 20 jaar terug verenigd en ingezet voor de cultuur, tevens vormen ze een wat een “ vrouwengilde” zouden noemen. De danseressen zijn prachtig en er komen meerdere optredens. Ook is er een mannelijke danser die in verschillende gedaantes verschijnt en dat doet hij werkelijk geweldig, met en zonder masker. Er is niet heel veel publiek, maar iedereen is heel enthousiast dus er is een enorme positieve sfeer in deze zaal. Nou echt leuk om mee te maken en zo leuk om te zien dat orkest en dansers trots zijn op wat ze kunnen laten zien en met recht. Geen professionals maar buitengewone goede amateurs.

De volgende ochtend vertrekken we dus naar Amed.  De gids die we nu hebben is echt goed , en in een paar uur tijd krijgen we weer veel informatie. We bezoeken een Boeddhistische tempel dichtbij , de Goa Gajah tempel, en een houtbewerkingsbedrijfje, waar Felipe een Boeddha beeldje uitzoekt. Onderweg bezoeken we wederom een tempel, de grootste van Bali die bestaat uit een tempel die voor iedere Hindoe bezocht kan worden met daarom heen meerdere familietempels, om precies te zijn, de tempels die horen bij de verschillende familieclans op Bali. Een enorm complex, maar door het bewolkte weer, is het lastig foto’s maken. Om 16.00 arriveren we in Amed.