Regen en sneeuw

Ruud is weer een beetje opgeknapt.Gelukkig maar helemaal beter is hij niet. Onze bus kwam voorrijden superluxe. Ik zal hem nog een keer op de foto zetten. We zijn door de stad heen gereden richting evenaar. Ik zag toen pas hoe groot de stad is. Wel heel modern dus, op z'n Zuid Amerikaans dan natuurlijk.De stad is maar 6 km breed maar ik meen dat de gids zei wel 50 km lang of zo. We zijn naar het museum gereden dat op het punt van de evenaar is gebouwd. Het midden van de aarde, en dat is toch bijzonder. Met allerlei kleine natuurkundige proefjes merk je direct het verschil tussen het noordelijk halfrond en zuidelijke. Ook de kracht van de evenaar zelf is bijzonder. De inca' s wisten duizenden jaren terug al waar de evenaar precies wass. Ik heb nu niet veel tijd om verder te schrijven , komt later. Het is hier mooi maar koud en veel regen.We gaan nu 2 dagen bij een Indiaans gezin wonen, dus geen Internet. Alles gaat goed.

Chelsea

De eerste dag in Ecuador zit er alweer op. Iedereen is in diepe rust. Ruud is ziek geworden en heeft best flink koorts, dus dat is wat minder. Hopelijk helpt de Paracetemol, hij ligt nu in iedere geval goed te slapen. De kinderen hebben hun eigen kamer en dat gaat allemaal goed. Ze hebben het al prima naar hun zin met de andere kinderen en ze hebben al behoorlijk veel lol. We verblijven aan de rand van de binnenstad van Quito, tussen de oude stad en het uitgaanscentrum in. Met een ander gezin heb ik met de kids (Ruud ging ziek terug) in een hele verkeerde zaak gezeten: Chelsea.Keiharde muziek, grote tv schermen, kale ruimte verder, maar goed zij hadden de hamburgers. 'Dit is echt een verkeerde tent' aldus Fedlin. Ook wel apart zo'n uitgaans centrum, zomaar ergens in wijken, ver van het historisch stadcentrum. Quinto heeft bijna 2 milj..inwoners, dus groter dan welke stad dan ook in Nederland, maar heeft een provinciale sfeer. Het bruist niet echt. Ook hier weer veel armoede, schoenpoetsertje ed. De mensen hier, dus de oorspronkelijke indianen, zijn echt heel klein,scherpe gezichten anderen juist weer heel rond. Maar wat lengte betreft zou geen een kind door onze GGD controle komen. Fedlin is 1.45m en de gemiddelde Ecuardiaan is 1.48m althans in het Noorden. We zijn deze dag met de gids Juan Carlos (JC) door de oude stad gelopen. Achter deze stad ligt een hoge vulkaan maar die was vandaag , bijna nooit volgens mij, te zien ivm de bewolking. Door de hoogte is het hier fris, het regent heel vaak doordat de Andes zowel aan de kant van de Oceaan als aan de kant van de Amazone de regen vasthoudt. Het weer kan per kwartier anders aan voelen en dat hebben we ook ondervonden. Dit land kent verschillende klimaatzones en is daarom ook echt uniek. De Galapos eilanden zijn natuurlijk super bijzonder, maar die gaan we niet bekijken. We krijgen misschien wel walvissen te zien. We worden enorm gewaarschuwd voor diefstal en nare toestanden op straat. De criminaliteit schijnt enorm te zijn, terwijl je helemaal dat idee niet krijgt als je zo rondloopt. We zagen een geldtransport bij een supermarkt, begeleidt door 7 zwaar bewapende mannen. Je schrikt je rot. De gids vroeg de motoragenten die aan het begin van een straat stonden, met ons mee te lopen, kregen we een escorte! Nou dat heb ik nog nooit meegemaakt. De kinderen hebben niets gemerkt, gek genoeg De binnenstad doet wel echt koloniaals aan. Veel kerken en pleintjes. Kun je je veroorloven om met pensioen te gaan dan kleedt je je keurig aan en ga je op het plein iedereen aan de praat houden, keurige heren. Er werd door 2 militaire blaaskapellen geoefend op marsmuziek en dat maakte de sfeer van een bananenrepubliek compleet. Er zijn 7 kerken in deze stad, de kerk ... , is van binnen compleet bedekt met bladgoud, volledig bewerkt, met ook Inca elementen. Precies op 21 juni dus jaarlijks schijnt de zon door het glas van de koepel precies op het beeld van de drie eenheid. Dus bij de bouw is de kennis van de Inca's verwerkt en de Zonnegod komt in een andere hoedanigheid gewoon terug. Ondanks alle bewerkingen en Barokstijl een prachtige intieme kerk.

Transit

We zijn nu 24 onderweg en we zijn er nog niet! Een lange reis dus. Om 03.45 zijn we thuis vertrokken, zelf heb ik ruim 2 uur geslapen, afdeling lekker slim dus. Gewoon nog veel dingetjes voor het werk gedaan. Eenmaal in bed kon ik natuurlijk niet slapen. In het vliegtuig heb ik dat een beetje ingehaald. Maar we hadden een enorme toestand overstap in Madrid. De reisgroep verzamelde zich op deze wijze vanzelf omdat iedereen van de ene balie naar de andere werd gestuurd. Op het eind belandde we zo als groep bij de laatste balie. Zwaan kleef aan. Voor de kinderen was het een makkie de reisgenoten te herkennen omdat ze via hyves al kennis hadden gemaakt. We vliegen met LAN en dat is goed. Voor Fedlin is de reis blijkbaar wat te veel want hij heeft het laatste uur het hele gangpad ondergespuugd. Bah wat een lucht en ik kon op mijn knietjes de boel schoon maken. Nu wachten we in totaal 3 uur in Guayaquil. Het is hier nu 21.00 uur en bij jullie 4.00 uur. We gaan naar Quito en dat ligt op 2800meter hoogte. Dus samen met de zeebewegingen die mijn hoofd nogmaakt van het vliegen zal het morgen wel een wiebel dagje worden. Maar met zo'n lange reis en dat wachten stappen we wel in 1 dag helemaal weer in een andere wereld.

Bijna weer op weg.

Nog een paar dagen en dan vertrekken we, vroeg in de ochtend, naar Schiphol. Dit jaar is het weer gelukt om een leuke reis te vinden. We gaan naar Ecuador. Een groepsreis dit keer met Sawadee. Vorig jaar zijn we ook met een groep vertrokken en de kinderen vonden dat superleuk. Ons is het ook goed bevallen. Het wordt een reis met voldoende afwisseling, althans dat belooft het reisprogramma. Ooit( bijna 20 jaar geleden) zijn Ruud en ik in Bolivia geweest dus helemaal vreemd zal Ecuador niet zijn. Dit keer gaan we niet op hoogte in de vrieskou kamperen, dat was toen erg leuk, maar wat mij betreft, nu niet meer voor herhaling vatbaar. Maar goed, we stappen over de Evenaar, we beklimmen vulkanen, verblijven in het oerwoud, bezoeken Inca ruines, en gaan ook nog naar zee. Dus veelzijdig is Ecuador wel. Het is er niet superwarm, er kan veel regen vallen, dus de voorbereiding wat kleding betreft is voor mij een beetje lastig. Dat levert natuurlijk weer leuke discussies op, want tja op enig moment moeten de rugzakken wel gevuld worden. We proberen via dit weblog het thuisfront een beetje op de hoogte te houden. We zijn ruim 3 weken weg, de afstand is redelijk groot. Maar of het altijd gaat lukken weet ik niet.Niet ieder hotel of verblijf is voorzien van Internet. In Suriname vorig jaar was er bijna nergens toegang tot het Internet, dus heb ik geen weblog bijgehouden. Ik probeer het reisprogramma op hoofdlijnen nog weer te geven, maar ik moet nog het nodige doen voor vertrek dus ik geef daar even geen prioriteit aan. En nog even voor de nieuwkomers: Het weblog heet Pinarecife omdat Pina een wijk in Recife is de geboortestad van Felipe, oudste zoon, in Brazilie. De eerste reis met de kinderen ging naar dit enorme geweldige land, vandaar. Ik had dat blog op een andere site ondergebracht, voor wie het nog wil teruglezen: www.Pinarecife.web-log.nl.